Sunday, October 18, 2009

Gün 123: Bulut

Akşam, Nehir yatmadan önce ateşi bir ara 37.8 oldu, sonra düştü.

Ama aldı beni bir düşünce.

Nehir bir türlü tam toparlanmıyor. İyiye gidiyor ama tam anlamıyla iyilleşmedi hala. Halsiz, bugün az yedi sayılır. Parka çıktık iki kez, akşam üzeri çıktığımızda yürümek istemedi.

Aklıma takılanlar: Ara ara olan hafif ateş, süren enfeksiyon belirtisi mi? Bakteri, kateterin çıkmasına rağmen yaşıyor mu? Sabah Dr. Beam ateş olmadığı için kültüre gerek olmadığını, istersek yapabileceğimizi söylemişti. Akşamki ateşten sonra, "charge" hemşire aradı Dr. Beam'i, bu sabah kültür yapacaklar.

Derdim, antibodiler başladıktan sonra, hem kötüye gitmesin, hem de tedavi yarım kalmasın göz göre göre.

Ne bileyim. Dönüş beni strese soktu. Ve bu kez zihinsel olarak kısa, rahat bir hastaneye hazırlanmışken, beklenmedik bir enfeksiyon, uzayan hastane beni çok zorluyor. Allahtan önce Hande vardı, şimdi de Seda. Zor olacakmış.

Sahi, hani hamileleğin son günleri bitmek bilmez, aynı o durum. Nehir'cim, hadi tatlım, bir gayretle, bir avazda şu işi bitirelim artık.

Ommmmm, rahatla, ommmmmmm rahatla, ommmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm. Gözleri de kapamak lazım.

2 comments:

  1. Cok haklisiniz, ama ne kadar az kaldi. En en basini degil, sadece Gun 1'i bile dusununce, ne kadar cok yol aldiginiz ortada. Yorulmakta cok haklisiniz. Ve bence asil yorgunluk Turkiye'ye dondugunuzde cikacak. Ama o zaman diger kiziniz, esiniz, tum aileniz, tum dostlariniz yaninizda olacaklar ve Istanbul'da olacaksiniz. Gozlerinizi kapatin ve birkac hafta sonrasi tum aileyle yapilan kocaman bir kahvaltiyi ve Leyda ve Nehir'in iki kiz kardes birlikte yapacaklarini dusleyin. Dua ediyor ve kuvvet yolluyoruz size. Aylin

    ReplyDelete
  2. Aman Zeynep sana tek diyecegim "Nurgun'lesme!". Acele her ise seytan karisiyor, bunu benden iyi kimse bilemez, her isime sonunu dusunerek vede ay ya olmazsa endisesi ile basladigim icin, sonu gelmek bilmeyen islerle dolu bir hayatim var. Yaptigim hic bir plani uygulayamiyorum, cunku aklim baksa yerlerde...

    Bu nedenle de, ben senin hep sakin, akli-selim, sana birisi bir sey dediginde, himmm dur bakalim, bir arastiralim diyen, acele etmeyen vede kolay panik olmayan halini sevdim, hatta hayran oldum. Bu blogu yazmaya baslaman bile bunun isaretiydi, ne olacak simdi diye dovunmek yerine, sakin sakin bize olani biteni anlattin, Nehiri hepimizin sevgilisi yaptın...

    Bu hastaligin kendisi beklenmedik di zaten, seni de cok yordu, farkındayiz. Aksini kim dusunebilir, ustune ustluk bir de yalniz kaldin simdi, ama, artik sonu. Simdiye kadar neler atlattiniz, Mahmut gitti diye belki de kafanda bir suru olumsuz sey kurdun, dusundun, kotu olasiliklari bir an once kendini ve Nehiri su ortamdan kurtarma isini dusuncelerinde camur edince de icinden cikilamaz hale geldi. Olumsuzları degil, olumlulari dusun ne olur. Senin yanina Hande de, Seda da gelmeseydi de sen bu islerin ustesinden gelirdin, hic kimseye ihtiyacin yok. Cok mukemmel olmazdi belki, ama ne gam, kesinlikle olurdu. Kizin saglikli olsun, yaninda olsun, gerekirse ucurumun karsi kiyisina bile atlarsin, yildirimlari tutarsin! Oyle degil mi? Kendine karikatur kadin muamelesi yapma!

    Ne olur yani biraz daha hastahanede kalman gerekse, antibodyler ve tedavi boyle kolay mi tehlikeye giriyor, oyle olsa iyice ates dusmeden baslamazlardi herhalde degil mi? 3F8 mi, CH14…mi, asi mi, Seattle mi NY mu, Sedaya yakin mi olsak, eligible miyiz, olabilecek miyiz derken, bazi seyler senin kurgulamanin disinda, cok daha olumlu gelisiyor...Bak sen gidemezsen Seda geliveriyor, o gidecek Bilge geliverecek! Tum bu enfeksiyon islerinin de buraya gelmeden once olmasi iyi oldu, buradakileri, ortami suclayacak ve mutsuz olacaktın belki de. Hic olmasa daha iyiydi ama, son senenin ozu bu soru zaten, olmasa olmaz mıydı?

    Bizim bilmedigimiz pek cok oyun oynuyor beynimiz bize, bunların hepside seni ilerideki bilinmeyenlere karsi kuvvetlendiriyor bence. Su ufurme isi mesela, aklindan gecer miydi, ama sen hemen acaba, kemonun uzun donem etkisi olabilir mi dedin, of dedim ne mantikli, ne sakin kadin, hemen dogru akli yuruttu ve benzer bir cevapla karsilastin...

    Hadi canim arkadasim, sen ve Nehir evrenin sevgili kullarisiniz ve her yasadiginizin bir anlami var.. Daha bilinmeyen neler olacak kimbilir,? Ama simdiye kadar ki isaretler, donusun tum puruzlerin halledilmis olarak gerceklestirilecegi yonunde. Tum kalbimiz sizlerle…Sen daglari devirirsin, yeter ki Benlesme! O inanilmaz konsantrasyonuna geri don ve isaretleri dogru oku, gerisi corap sokugu gibi gelecek...

    Nehir saglikli ve mutlu, annesi de yorgun ama cok gururlu...

    ReplyDelete